صفحه اصلی
  • آستانه
  • تصویر خیال
  • باز هم نوشتن
  • نقد و بررسی
  • گفتگو
  • کتابخانه
  • اهالی جایزه ادبی
  • گالری
  • چاپار
  • پایانه
  • درباره ما
    عضویت
    تماس با ما
    شب
    نفس هایم را به دهانت گره زده بودم ابرهای کافه بوی باران گرفت سی سال از قرارمان گذشته بود و هنوز نیامده بودی قاب های روی دیوار به حرف هایی که نزدند فکر می کردند تمامشان قبل از آمدن من مرده بودند
    1396/04/26     بازدید: 1096

    باور
    باورت بشود یا نه روزی می رسد که دلت برای هیچ کس به اندازه من تنگ نخواهد شد برای نگاه کردنم، خندیدنم و حتی اذیت کردنم! برای تمام لحظاتی که در کنارم داشتی. روزی خواهد رسید که در حسرت تکرار دوباره من خواهی بود می دانم روزی که نباشم هیچکس تکرار من نخواهد شد...
    1395/09/07     بازدید: 2499

    می‌خواستم باور کنم
    می‌خواستم باور کنم که می‌توانم مردم این‌جا را با حرف متقاعد کنم. تو دیدی چه شد؟ آن‌ها دردِ خود را دوست دارند، به زخمِ مانوسی احتیاج دارند که با ناخن‌هایِ کثیف‌شان آن را بخراشند و به دقت حفظش کنند... فقط با خشونت است که می‌توان مداوایشان کرد!!!
    1395/07/27     بازدید: 1336

    پاییز
    و کسی که تو را دیده باشد پاییزهای سختی خواهد داشت...
    1395/06/29     بازدید: 1379

    محمود دولت آبادی
    بیا وداع کنیم ... بیا وداع کنیم ... اگر بنا باشد کسی از ما بماند ، همان به که تو بمانی ، کینه تو به کار این دنیا بیشتر می آید تا عشق من ...
    1394/07/22     بازدید: 3686

صفحه: 1 از 1  -   تعداد مطالب :5  -   مطلب :   1 تا 5
چاپار
سیمین بهبهانی مشهورترین و مهم‌ترین شاعر زن کشور بامداد 28 مرداد 1393 در سن 87 سالگی درگذشت و شعر منحصر به فرد زندگی این زن تاثیرگذار شعر فارسی به آخرین مصرع خود رسید.
نقد و بررسی
نگاهی به مجموعه شعر " من یک دوزیستم "، سروده " علی صالحی بافقی "، انتشارات سرزمین اهورایی
کلیه حقوق و محتوای این سایت متعلق به "جایزه ادبی ایران" میباشد.